 |
| عکسی از اعدام مخالفان در کردستان در سال ۱۳۵۸. این عکس معروف به «جوخه آتش در ایران» که جهانگیر رزمی عکاس آن جایزه پولیتزر را دریافت کرد. |
در آستانه چهل و چهارمین سالگرد انقلاب سال ۵۷ در ایران، نهاد حقوق بشری عفو بین‌الملل در بیانیه‌ای به «پنهانکاری و سرپوش‌گذاشتن بر جنایات» جمهوری اسلامی اشاره کرده و نوشت این اقدامات موجب تدام چرخه جنایت حکومت در ایران برای حذف مخالفان سیاسی شده است.
بیانیه این نهاد بین المللی، با عنوان «نقش دیپلمات‌های سابق جمهوری اسلامی در سرپوش‌گذاشتن بر کشتار ۶۷» می‌گوید امتناع مقامات جمهوری اسلامی، به‌خصوص دیپلمات‌های سابق حکومت ایران، از اعتراف به کشتار سال ۶۷، منجر به تداوم چرخه‌ای از جنایات بین‌المللی و سرپوش‌گذاری به‌قصد حذف هرگونه مخالفت سیاسی شده است.
در بخشی از این بیانیه آمده: پس از گذشت بیش از چهل سال، مقامات کنونی جمهوری اسلامی ایران از راهبردهای مشابهی برای کتمان جنایات بین‌المللی و سایر نقض‌های جدی حقوق بشر و تضعیف واکنش‌های بین‌المللی استفاده می‌کنند در حالی که قوای خود را برای سرکوب اعتراضات سراسری جاری به کار می‌گیرند.
دایانا الطحاوی، معاون دفتر خاورمیانه و شمال آفریقا در عفو بین‌الملل می‌گوید سالگرد انقلاب در حالی در «در بحبوحه موج دهشتناکی از خون‌ریزی در ارتباط با اعتراضات اخیر و نیز صدور و اجرای احکام اعدام خودسرانه برای معترضان فرا می‌رسد که این وضعیت نیاز به اقدام فوری جهانی از سوی کشورهای سراسر جهان را نشان می‌دهد تا مقامات ایرانی درگیر در جنایات بین‌المللی در محکمه‌های منصفانه به عدالت سپرده شوند.
عفو بین الملل می‌گوید: مقام‌های جمهوری اسلامی برای چندین دهه با جنایت پشت جنایت و برخورداری از مصونیت مطلق از مجازات، قدرت را با چنگال آهنین حفظ کرده‌اند.
مهمترین کشتار مخالفان در جمهوری اسلامی در تابستان ۱۳۶۷ روی داد که در یک بازه کوتاه دست‌کم بیش از پنج هزار نفر از زندانیان سیاسی مخالف جمهوری اسلامی از جمله هواداران سازمان مجاهدین خلق، گروه‌های چپ مانند فدائیان خلق و حزب توده اعدام شدند. برخی از این زندانیان احکام قطعی زندان داشتند اما یک هیات چهارنفره موسوم به هیات مرگ، درباره آنها تصمیم به اعدام گرفت. ابراهیم رئیسی رئیس جمهوری فعلی ایران یکی از اعضای این هیات بود.
یک فایل صوتی از آیت الله حسینعلی منتظری که در زمان اعدام‌ها قائم مقام روح الله خمینی بود، در سال ۱۳۹۵ فاش شد که در ۲۴ مرداد ۱۳۶۷ در مخالفت با اعدام‌ها، به این هیات چهارنفره می‌گوید از این اعدام‌ها به عنوان «بزرگ‌ترین جنایت جمهوری اسلامی» یاد می‌کند.
هنوز محل دفن قربانیان اعدام‌های ۶۷ مشخص نیست.
در چند سال اخیر سرکوب خونین اعتراضات مسالمت آمیز ادامه داشته است. در آبان ۱۳۹۸ به گفته خبرگزاری رویترز دست‌کم ۱۵۰۰ نفر کشته شدند. در اعتراضات چهارماه اخیر نیز با اینکه هویت بیش از پانصد کشته مشخص شده اما معترضان می‌گویند تعداد کشته‌ها بیشتر است. گزارش‌های زیادی شده که مقامات مرگها را به علت عوامل طبیعی مثل سکته یا بعضا خودکشی گزارش کرده‌اند.
