 |
| محسن عمرانی (نفر اول از چپ) |
در ادامه تشدید فشارها و موج بازداشت فعالان حقوق فرهنگیان و فعالان کارگری، نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی شامگاه شنبه نهم اردیبهشت ماه با ورود به منزل محسن عمرانی، این معلم و عضو هیئت مدیره کانون صنفی معلمان بوشهر را بازداشت کردند.
کانون صنفی معلمان ایران با تأیید خبر بازداشت این فعال حقوق فرهنگیان، افزود: «نیروهای امنیتی با یورش به خانه محسن عمرانی در بوشهر، این فعال صنفی را بازداشت کردند.»
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران نیز با در بیانیه‌ای کوتاه که شامگاه شنبه نهم اردیبهشت در کانال تلگرامی خود منتشر کرد ضمن اعتراض به بازداشت محسن عمرانی، با تاکید بر اینکه تشدید فشارها و «بازداشت و زندانی کردن معلمان توسط نهادهای امنیتی و دستگاه قضایی، را محکوم می‌کند»، اعلام کرد که در برابر این اقدامات «سکوت نخواهد کرد».
همزمان محمود ملاکی، اصغر حاجب، و عبدالرضا امانی‌فر، سه عضو دیگر هیئت مدیره کانون صنفی معلمان بوشهر، نیز برای روز اول خرداد به دادگاه انقلاب بوشهر احضار شده‌اند.
بازداشت محسن عمرانی یک روز پس از آن انجام شد که جمعه، هشتم اردیبهشت نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی «با یورش به خانه محمد حبیبی، سخنگوی زندانی کانون صنفی معلمان تهران»، تعدادی از معلمان و فعالان صنفی و مدنی مدافع حقوق کارگران را هنگام دیدار با همسر و خانواده حبیبی، «با خشونت» بازداشت کردند.
بنابر اعلام شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان «ریحانه انصاری‌نژاد، عسل محمدی، هیراد پیربداقی، آنیشا اسداللهی، سروناز احمدی، کامیار فکور، حسن ابراهیمی، ژاله روحزاد و اولدوز هاشمی تعدادی از فعالینی هستند که عصر جمعه هشتم اردیبهشت، به دست نیروهای امنیتی بازداشت و به زندان اوین منتقل شده‌اند.
محمود بهشتی لنگرودی، از فعالان سرشناس حقوق فرهنگیان و زندانی سیاسی پیشین، درباره بازداشت دسته‌جمعی فعالان فرهنگی و کارگری در منزل محمد حبیبی، در توییتی نوشت که نیروهای امنیتی ابتدا همه حاضران در دیدار با خانواده حبیبی را بازداشت کردند اما ساعتی بعد ۹ تن را به زندان اوین منتقل کردند و «سایر بازداشتی‌ها از جمله خدیجه پاک‌ضمیر همسر محمد حبیبی را بعد از ساعاتی آزاد» کردند.
بهشتی لنگرودی همچنین گفت که در جریان یورش نیروهای امنیتی به منزل محمد حبیبی یکی از معلمان زن حاضر دچار «حمله قلبی»شد و به بیمارستان انتقال یافت که روز شنبه «وضعیت جسمی» او «نسبتا مساعد» گزارش شده است.
علاوه بر بازداشت‌های معلمان و فعالان حقوق فرهنگیان و فعالان کارگری، شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان اعلام کرد که دستگاه‌های امنیتی به عنوان بخشی از «سرکوب سیستماتیک» همزمان با روز جهانی کارگر و هفته معلم بسیاری از فعالان مدنی به ویژه معلمان و فعالان کارگری را احضار کرده‌اند و «روز به روز به تعداد معلمان احضار شده افزوده می‌شود.»
فشارها بر معلمان شامل احضار، بازداشت و «اجرای احکام زندان از پیش صادر شده» از آغازین روزهای سال ۱۴۰۲ و در پی تجمع‌های اعتراضی اسفند ماه معلمان در اعتراض به حملات سریالی به مدارس و مسموم‌سازی دانش‌آموزان دختر و همچنین تجمع‌های اعتراض به «ناتوانی دولت در پرداخت حقوق و معوقات معلمان» اوج گرفته است.
محمد حبیبی، سخنگوی کانون صنفی معلمان (تهران)، روز شانزدهم فروردین ۱۴۰۲ کمتر از دو ماه پس از آزادی، بار دیگر بازداشت شد و همزمان در استان گیلان نیز انوش عادلی، محمود صدیقی‌پور و عزیز قاسم‌زاده، سه تن از فعالان صنفی فرهنگیان گیلان، برای تحمل «حکم یک سال حبس» به زندان لاکان این شهر منتقل شدند.
امید شاه‌محمدی از معلمان شهر دیواندره و عضو انجمن صنفی معلمان استان کردستان نیز روز بیستم فروردین ماه برای اجرای حکم یک سال حبس تعزیری به زندان بیجار منتقل شد.
شماری از فعالان حقوق فرهنگیان چون اسماعیل عبدی، هاشم خواستار، رسول بداقی، جعفر ابراهیمی و مهدی فتحی مدت‌هاست که زندانی شده‌اند و شماری نیز از ابتدای سال ۱۴۰۲ تاکنون بازداشت شده‌اند.
