نيلوفر حامدی و الهه محمدی |
خبرگزاری میزان، روز یکشنبه ۳۰ مهر اعلام کرد که احکام بدوی الهه محمدی و نیلوفر حامدی، روزنامهنگاران بازداشتشده صادر شده است.
درصورت تأیید احکام بدوی از سوی دادگاه تجدید نظر، از مجموع ۱۲ سال حکم الهه محمدی ۶ سال آن و از مجموع ۱۳ سال حکم نیلوفر حامدی ۷ سال آن قابل اجرا خواهد بود.
بر اساس این گزارش، نیلوفر حامدی، خبرنگار روزنامه شرق، نیز به اتهام «همکاری با دولت متخاصم آمریکا» به هفت سال حبس، بابت اتهام «اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم بر ضد امنیت کشور» به پنج سال حبس و به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به یک سال حبس محکوم شده است.
نیلوفر حامدی برای تهیه گزارشی از وضعیت مهسا امینی پس از بازداشت و انتقال به بیمارستان کسری در تهران و الهه محمدی، پس از انتشار گزارشی از مراسم خاکسپاری او در سقز بیش از یک سال است که در بازداشت بهسر میبرند.
خبرگزاری میزان در ادامه گزارش روز یکشنبه خود افزوده است که این دو روزنامهنگار به دلیل «اقدامات ضد امنیتی» بهعنوان «مجازات تکمیلی»، «بهمدت دو سال از عضویت در احزاب، گروهها، دستهجات سیاسی و فعالیت در فضای مجازی، رسانهها و مطبوعات محروم شدهاند.»
این در حالی است که این دو روزنامهنگار در جلسه پایانی دادگاه خود در اوایل مرداد همه اتهامات را رد کرده و تاکید کرده بودند که در کار روزنامهنگاری خود صدای مردم بودند و به آن افتخار میکنند.
همزمان با انتشار خبر احکام صادرشده علیه خانمها حامدی و محمدی، خبرگزاری تسنیم، وابسته به سپاه پاسداران، در گزارشی جزئیات اتهامات این دو روزنامهنگار را اعلام کرد و ساعتی پس از آن خبرگزاری میزان مستندی را منتشر کرد که در آن موارد مطرحشده در گزارش تسنیم تکرار شده است.
در پی صدور احکام سنگین برای این دو روزنامهنگار، همسر الهه محمدی در شبکه اجتماعی ایکس واکنش نشان داد.
سعید پارسایی نوشته است: «شرم بر شما ظالمان، برای آنچه بر شرافت و انسانیت روا میدارید.»
در جریان اعتراضات «زن زندگی آزادی» در سال ۱۴۰۱ موج گستردهای از بازداشت روزنامهنگاران و فعالان رسانهای در ایران شکل گرفت.
فدراسیون بینالمللی روزنامهنگاران در آخرین گزارش خود در روز ۲۷ مهر درباره وضعیت روزنامهنگاران زندانی در ایران گفته بود که علاوه بر الهه محمدی و نیلوفر حامدی، چهار روزنامهنگار دیگر همچنان در زندان بهسر میبرند.
دومنیک پرادالیه، رئیس این فدراسیون، پیشتر در بیانیهای حبس روزنامهنگاران در ایران را «علامت هشداردهندهای در سطح بینالمللی» خوانده و از مقامات جمهوری اسلامی خواسته بود که از واردن کردن «اتهامات بیاساس» به فعالان رسانهای خودداری کنند.
خانم پرادالیه در ادامه با تأکید بر این که «روزنامهنگاری جرم نیست» خواستار آزادی همه روزنامهنگاران فعالان رسانهای زندانی در ایران شده بود.