مدرسه در بلوچستان |
توسعهنیافتگی و فقر دو مشخصه بزرگ استان سیستان و بلوچستان است که اظهارات مدیرکل نوسازی مدارس سیستان و بلوچستان مبنی بر نداشتن سیستم گرمایشی و سرمایشی در ۱۵۰۰ کلاس درس در این استان، مهر تاییدی بر نظریه منتقدان جمهوری اسلامی مبنی بر «عمدی بودن» بیتوجهی به این استان و تلاش در بین نسلی کردن فقر است.
خبرگزاری تسنیم، وابسته به نهادهای امنیتی در ایران به نقل از میثم لکزایی نوشته فاصله محسوسی بین سرانه آموزشی استان و میانگین کشوری وجود دارد.
مدیرعامل بنیاد (هاسب) «همدلان آینده نگر سیستان و بلوچستان» ۲۰ دی ماه سال جاری گفته بود که ۴۶ درصد دختران در استان به دلیل نبودن مدرسه ترک تحصیل میکنند.
محمدرضا واعظ مهدوی گفته بود یکی از شاخصهای مهم سرانه آموزشی است که میانگین سرانه آموزشی در کشور ۵/۸ مترمربع و در سیستان و بلوچستان ۳/۶ متر مربع بوده و حدود ۲/۲ متر مربع با میانگین کشوری فاصله دارد.
چندی پیش، وبسایت «تجارت نیوز» نیز به نقل از فاروق اعظمی، نماینده سیستان و بلوچستان در شورای عالی استانها نوشته بود: «سالانه ۳۰ درصد از دانشآموزان این استان به دلیل مشکلاتی مانند هزینه میلیونی سرویس مدارس مجبور به ترک تحصیل هستند. این تعداد دانشآموز هم به ۱۵۰ هزار بازمانده از تحصیل اضافه میشوند. این میتواند یک هشدار جدی و بسیار خطرناک برای استان باشد.»
بسیاری مهمترین عامل این وضعیت در استان سیستان و بلوچستان را نهادینه شدن فقر در استان دانسته و معتقدند جمهوری اسلامی در پی دور نگه داشتن این استان از توسعه، اهداف امنیتی و اجتماعی متعددی را دنبال میکند. گزارش مرکز پژوهشهای مجلس نیز این نظریه را تایید میکند چرا که در این گزارش آمده است که تقریبا ۷۰ درصد از بازماندگان از تحصیل در دهک اول تا پنجم قرار دارند؛ دهکهایی که از نظر اقتصادی در دسته فقرا قرار میگیرند. مرکز پژوهشهای مجلس در آخرین آمار خود ۳۰ درصد از جمعیت کشور تا سال ۱۴۰۲ را در زیر خط فقر اعلام کرده بود که به ادعای کارشناسان در دو سال اخیر این رقم به بالای ۵۰ درصد رسیده است.
موضوعی که مدیر کل آموزش و پرورش سیستان و بلوچستان ۱۱ دی ماه سال جاری به نوعی آن را تایید کرده و گفته است که مقوله بازمانده شدن یا ترک تحصیل برخی دانش آموزان به عوامل متعددی از قبیل فقر اقتصادی برخی خانوارها، مزیتهای مرز، کودکان کار، ازدواجهای زودرس و مواردی مشابه آن برمیگردد.